Maryets un Owets (Owetlied)

Vun Wikipedia

Maryets scheint die Sunn so schee,

Owets geht der geel Moond uff;

Maryets leit der Daa im Glee,

Owets dredt mer drucke druff.


Maryets singe all die Veggel,

Owets greischt die Laabgrott arrig;

Maryets globbt mer mit dem Fleggel,

Owets leit mer schunn im Sarrig.


Alles dutt sich ennere do,

Nix bleibt immer so wie nau;

Was em Freht macht, bleibt net so,

Watt gaar arrig ball hatt un rau.


Drowwe watt es annerscht sei,

Datt, wu’s nau so bloh aussicht;

Datt iss maryets alles fei,

Datt iss owets alles licht.


Maryets iss datt Freht die Fill,

Owets iss es aa noch so;

Maryets iss em’s Hatz so schtill,

Owets iss mer aa noch froh.


Ach, wie dutt’s mich doch gelischde

Nooch der blohe Wohning datt;

Datt mit alle gude Grischde,

Freht zu hawwe, Ruh alsfatt.


Wann sie mich ins Graab neidraage,

Greint net, denn ich hab’s so schee;

Wann sie “Es iss Owet” saage,

Denkt—bei Ihm iss’s eenerlee!


(Emanuel Rondthaler)