'S unnerscht 's ewwerscht Land

Vun Wikipedia

Ich weess en Blatz, du weescht en aa

Un bischt en guud bekannt;

Du draewelscht oft im Draam dedarch -

Es unnscht ‘s ewwerscht Land.


Des Land, des iss gaar weit vun do,

Doch eb du’s weescht, bischt datt.

Wann d’ meenscht, du waerscht deheem im Bett,

So bischt uff ee Mol datt.


In sellem Land iss nix wie do,

Was graad iss, datt iss grumm;

Wann eener schlooft un leit im Bett,

So schpringt er wacker rum.


Was schlecht iss, datt iss immer’s bescht,

Des sauer iss alsfatt siess;

Die Schtiwwele waert mer uff de Kepp,

Die Bannets an de Fiess.


Die Haase lege Oier datt,

Der Schmierkees waxt uff Beem,

Un wann en Mann ans draewle geht,

So bleibt er schee deheem.


Der Hunnich watt gemacht vun Holz,

Die Ieme mache Schpee;

Die soobre Leit, die saufe Dramm,

Die Siffer drinke Tee.


Der Schtaahl un Eise, die sinn weich,

Un Fedderdecke hatt;

Die beese sinn die guude Leit,

Die liewe warre g’matt.


‘S watt uffg’schpielt vor’m Esse datt,

Was sauwer iss, iss dreckich;

Es Wasser laaft der Hiwwel nuff,

Was rund iss datt, iss eckich.


Datt sinn die Schteddel all im Busch,

Die Baryie in de Deicher;

Es Hausdach unnich’m Fundament,

Der Keller uff’em Schpeicher.


Die Veggel schwimme dief im See,

Die Pasching sinn im Grund,

Die Oischders briehe uff de Beem

Un gauze wie die Hund.


Sex Sunndaag sinn in eenre Woch,

Un yuscht ee Daag watt’s g’schafft,

Un wann mer heilt, dann iss mer froh,

Im Druwwel watt’s gelacht.


Die Weibsleit draage Hosse datt,

Die Mannsleit seidne Fracks,

‘S brauch niemand nix bezahle datt,

Kee Schulde un kee Tax.


O, was en tappsi-tarrwi Blatz,

Des unnerscht ‘s ewwerscht Land!

Des Gegedeel, un iwwerzwarch,

Des hinnerscht vedderscht Land!


(Ezra Grumbine)